هر کشوری و حتی بسیاری از شهرهای مهم دارای سوغات ویژه هستند.سودان نیز از این امر مستثنی نیست.برای کسانی که برای اولین بار به سودان می آیند سفارش می کنم به عنوان سوغات چای و شربت کرکدی را انتخاب نمایند.این محصول که در حقیقت همان چای ترش است با کیفیت بالا و قیمت مناسب در دسترس است.چای کرکدی برای کاهش و پایین نگاه داشتن فشار خون بسیار مفید است.کسانی که این موضوع را تجربه کرده اند می گویند با مصرف چند هفته ای چای کرکدی سودان دیگر از فشار خون گلایه ای ندارند.میوه ی دیگری به نام تبلدی (TABALDI) وجود دارد که به صورت پودر در بسته بندی های بهداشتی ارایه می شود.شکل اصلی این میوه شبیه گردو است.تبلدی به عنوان داروی دفع سنگ کلیه مصرف شده و بسیار مفید است.همچنین صمغ عربی که مهمترین محصول صادراتی سودان نیز می باشد دارای خاصیت ضد سرماخوردگی و مسکن درد گلو است. البته مزه ی آن مقداری گس می باشد که پیشنهاد می شود با شربت آبلیمو ترکیب کرده و مصرف شود. از دیگر سوغاتهای سودان می توان به قهوه ی اتیوپی و چای صافاری ، غزالتین و زرافتین که همه محصول اتیوپی است و در سودان با قیمت و کیفیت مناسب یافت می شود اشاره کرد.بر خلاف چای های سیلان ، چای اتیوپی خوش رنگ ، خوش طعم و بدون مواد نگهدارنده و اسانس است.افرادی که این چای را امتحان کرده اند خواهان آن شده اند.سوغات دیگر سودان صنایع دستی چوبی از جنس آبنوس و رز و کیفهای با پوست انواع مار (پیتون ، کبرا و افعی) ، تمساح ، ورل (نوعی مارمولک بزرگ) و شتر است که هم اصلی است و هم با قیمت مناسب ارایه می شود.کیفهای زنانه ، مردانه و کفش با پوست حیوانات یاد شده و حتی پلنگ به راحتی یافت می شود.
پروفسور با بسته سنگینی وارد کلاس درس فلسفه شد و بار سنگین خود را روبروی دانشجویان خود روی میز گذاشت. وقتی کلاس شروع شد، بدون هیچ کلمهای یک شیشه بسیار بزرگ از داخل بسته برداشت و شروع به پر کردن آن با چند توپ گلف کرد. سپس از شاگردان خود پرسید که، آیا این ظرف پر است؟ و همه دانشجویان موافقت کردند. سپس پروفسور ظرفی از سنگ ریزه برداشت و آنها رو به داخل شیشه ریخت و شیشه را به آرامی تکان داد. سنگ ریزهها در بین مناطق باز بین توپ های گلف قرار گرفتند؛ سپس دوباره از دانشجویان پرسید که آیا ظرف پر است؟ و باز همگی موافقت کردند. بعد دوباره پروفسور ظرفی از ماسه را برداشت و داخل شیشه ریخت؛ و خُب البته، ماسهها همه جاهای خالی رو پر کردند. او یک بار دیگر از پرسید که آیا ظرف پر است و دانشجویان یکصدا گفتند: «بله» بعد پروفسور دو فنجان پر از قهوه از زیر میز برداشت و روی همه محتویات داخل شیشه خالی کرد و گفت: «در حقیقت دارم جاهای خالی بین ماسهها را پر می کنم!» همه دانشجویان خندیدند. در حالی که صدای خنده فرو می نشست، پروفسور گفت: «من می خواهم شما متوجه این مطلب شوید که این شیشه نمایی از زندگی شماست، توپهای گلف مهمترین چیزها در زندگی شما هستند؛ خداوند، خانوادهتان، فرزندانتان، سلامتیتان، دوستانتان و مهمترین علایقتان. چیزهایی که اگر همه چیزهای دیگر از بین بروند ولی اینها باقی بمانند، باز زندگیتان پای برجا خواهد بود. اما سنگ ریزهها سایر چیزهای قابل اهمیت هستند مثل کارتان، خانهتان و ماشینتان. ماسهها هم سایر چیزها هستند؛ مسایل خیلی ساده.» پروفسور ادامه داد: «اگر اول ماسهها را در ظرف قرار دهید، دیگر جایی برای سنگ ریزهها و توپ!های گلف باقی نمی ماند، درست عین زندگیتان! اگر شما همه زمان و انرژیتان را روی چیزهای ساده و پیش پا افتاده صرف کنید، دیگر جایی و زمانی برای مسایلی که برایتان اهمیت داره باقی نخواهد ماند. به چیزهایی که برای شاد بودنتان اهمیت دارد، توجه زیادی کنید! با فرزندانتان بازی کنید، زمانی رو برای بررسیهای پزشکی بگذارید. با دوستان و اطرافیانتان بیرون بروید و با آنها خوش باشید! همیشه زمان برای تمیز کردن خانه و تعمیر خرابیها هست. همیشه در دسترس باشید. اول مواظب توپ های گلف باشید، چیزهایی که واقعاً برایتان اهمیت دارند. موارد دارای اهمیت را مشخص کنید؛ بقیه چیزها همون ماسه ها هستند.» یکی از دانشجویان دستش را بلند کرد و پرسید: «پس دو فنجان قهوه چه معنی داشتند؟» پروفسور لبخند زد و گفت: «خوشحالم که پرسیدی. این فقط برای این بود که به شما نشان دهم؛ مهم نیست که زندگیتان چقدر شلوغ و پر مشغله ست، همیشه در آن جایی برای صرف دو فنجان قهوه با یک دوست هست.»
[+] نوشته
شده توسط رضا در شنبه 12 مرداد 1392برچسب:سودان,زندگی,فلسفه,
در ساعت5:29 | |
ماه مبارک رمضان در سودان
سودانیها به روزه در این ماه به شدت پایبند هستند. با وجود گرمای زیاد هوا در این کشور و از طرفی فقر نسبی مردم ولی روزه گرفتن بسیار با اهمیت است.حتی گدایان چهار راهها نیز روزه دار هستند. به محض اینکه اذان مغرب سر داده می شود در گوشه و کنار خیابانهای شهر خارطوم مردم را می بینید که به صورت دسته جمعی دور سفره های افطار که نذری است نشسته و با غذای ساده ای که معمولا نان ، خرما ، آب ، ماست و مقداری غذای محلی است روزه خود را باز می کنند. بلافاصله پس از افطار نیز نماز جماعت بر پا می شود.این رسم پسندیده در کمتر کشوری مشاهده می شود. پس از افطار نیز برخی از مردم به مساجد رفته و نماز تراویح را به جماعت می خوانند. این نماز شبیه نمازهای شبهای قدر است با این تفاوت که به جماعت خوانده می شود. برخی از مردم نیز پس از افطار به پارکهای شهر رفته و اوقات خود را با خانواده سپری می کنند. عید فطر یکی از دو عید مهم در سودان است که به مدت یک هفته تعطیل است.
[+] نوشته
شده توسط رضا در چهار شنبه 2 مرداد 1392برچسب:سودان,رمضان,افطار,